Sta­rze­nie się ro­gów­ki jest pro­ce­sem obej­mu­ją­cym przede wszyst­kim zmia­ny mor­fo­lo­gicz­ne, to­po­gra­ficz­ne oraz bio­me­cha­nicz­ne. Zmia­ny de­ge­ne­ra­cyj­ne zwią­za­ne z wie­kiem za­zwy­czaj są umiej­sco­wio­ne przy­rąb­ko­wo. Na­le­żą do nich ob­wo­do­we zmia­ny spi­ch­rze­nio­we oraz zmia­ny zwią­za­ne ze ścień­cze­niem ro­gów­ki. Obwo­do­we ce­chy sta­rze­nia się ro­gów­ki wy­ni­ka­ją z bu­do­wy ana­to­micz­nej i fi­zjo­lo­gicz­nej ro­gów­ki. Do zwy­rod­nień ro­gów­ki zwią­za­nych z jej sta­rze­niem za­li­cza­my: ob­wód­kę rąb­ko­wą Vog­ta, ob­wód­kę star­czą, „skó­rę kro­ko­dy­la”, cor­nea fa­ri­na­ta, zwy­rod­nie­nie amy­lo­ido­we, bruz­dę star­czą oraz ciał­ka Has­sa­la­-Hen­le­go.